نه مشت می شوی در دستانتنه فریادی که از گلویت بپاشدبا قدم های عصیان گر همیشگیمثل خودت که راه می رویاز چه گوارا انقلابی تریکافی است لبخند بزنی
تا از بین دندان هایت خشم ات بیرون بریزد
یا اشاره ی کوچکی
که سرنیزه ها به خاک می افتند
دخترک هزار ساله در انقلاب آغوش من
می شود بوسه ها را
در صندوق های فشنگ برایت فرستاد
یا نامه هایی که هرگز به دست ات نمی رسند
بگذار همه بگویند
جنبش های مسلحانه محکوم به شکست اند
تو تفنگ ات را بردار و
به من شلیک کن
خاطرات بند باز/ چاپ 1382 / نشر سیم سا