در انتظار پنج شماره‌ی انفجار نارنجک
اسم تو را از هزارویک می‌شمارم تا بکشم یا کشته شوم
در پست‌های شبانه اسمت را روی کیوسک نگهبانی می‌کنم
روی تخت آسایشگاه
روی قنداق تفنگم
هر صبح‌گاه به پرچم و آب و خاک و اسمت قسم می‌‌خورم
همه‌ی این‌ها دو سال طول می‌‌کشد
بعد اسمت، مثل همه‌ی اسم‌ها می‌شود
لبت مثل همه‌ی لب‌ها
شعرم مثل همه‌ی شعرها
دیدگاهی بگذارید
شما باید باشید (sein)وارد شدید برای گذاشتن دیدگاه